|
Groningen
- Alweer een tijdje geleden, maar nog vers in ons
geheugen, is het bezoek aan Six Flags Holland. Deze keer
waren we met z’n viertjes onderweg: Cas, Pieter, Kjell
en Jelmer. Omdat we de drukte enigszins wilden ontwijken
zijn we op een woensdag gegaan. Dat kon want het was
immers vakantie! Na een treinreis van ongeveer twee uur
kwamen we aan op station Harderwijk. Waarna we de bus naar
het park moesten nemen, gelegen aan het water in de
gemeente Biddinghuizen. Daar waar we overigens ook al de
voorbereidingen voor het jaarlijkse evenement Lowlands
zagen.
Al snel
bleek dat het er helemaal niet zo rustig was als verwacht!
Onze tocht door het park begon bij El Condor. Je
weet wel: dat ding waarin je met je benen loshangt en dus
goed alles onder je kunt zien gebeuren, of als je echt
lollig bent, dingen naar benden kunt droppen of kwijlen
etc. Lacheeeh! Misschien was het achteraf gezien wel de
slechtste dag van de hele week trouwens. Het was namelijk
lekker weer en dat trok dus mensen, maar misschien net zo
vervelend, ook veel wespen aan! Zoals je wel snapt staan
in elke rij wel een paar prullenbakken waarin de mensen
hun frisdranken, snoep en dergelijke in gooien. En ja,
waar suiker is, daar zijn dus ook wespen. Gelukkig is
niemand van ons gestoken. Iets wat op Schiermonnikoog wel
anders ging
We
vervolgden onze vraag naar de “ultimate kick” met de Robin
Hood (die ene houten achtbaan.) De rij was hier iets
korter gelukkig! En Robin Hood was toch minstens even leuk
als El condor als je het mij vraagt.
“Geen
tijd voor gekloot!” dachten we. De derde attractie die
we bezochten was gelijk de Goliath, het spektakel
van het park. Hoewel ik hem zeker niet zo indrukwekkend
meer vond als vorig jaar, was het toch zeker wel het
allerbeste wat ik die dag heb gedaan! De lange wachtrij,
ook hier weer, loog er dan ook niet om.
Om Superman
The Ride te bezoeken moesten we weer teruglopen naar
de ingang. Toen we binnenkwamen stond er namelijk een zeer
lange rij voor deze attractie waardoor we besloten deze
maar eerst even over te slaan en later terug te keren.
Maar nu konden we in ieder geval vrij ver doorlopen en was
het kort wachten om vervolgens met een zeer hoge snelheid
uit de tunnel geschoten te kunnen worden. Een korte, maar
heftige rit, met veel loopings en bochten, dat is Superman
The Ride. Een vaag aspect van Superman is en blijft toch
wel dat ie heel frequent defect is.
Het was
inmiddels al laat in de middag geworden en zeker de helft
van de tijd hadden we in de rij gestaan, gegeten en wespen
weggeslagen, maar gelukkig was er nog wel energie genoeg
over om La Via Volta nog te kunnen bezoeken. Eerst
rustig met je gezicht naar beneden omhoog getakeld worden,
dan met een enorme snelheid weer naar benden, door een
looping, naar boven. Daar stopt die voor een paar seconden
en je vraagt je steeds af: “Wanneer gaat ie nou
terug?” En net op het moment dat je jezelf het voor de
tweede keer wilt afvragen knal je datzelfde traject terug,
maar dan achterstevoren natuurlijk. Dat is La Via Volta!
Na de Goliath zeker wel het tofste voor mij. Maar weer was
ik niet zo onder de indruk als anders. Misschien een idee
voor mij om maar eens een ander park, buiten Nederland op
te gaan zoeken volgende zomer.
Op deze
manier hadden we in ieder geval de vijf grootste
attracties van het park bezocht, achtereenvolgens: El
Condor, Robin Hood, Goliath, Superman The Ride en La Via
Volta. Het is alweer zo’n maand geleden, maar ik kan me
ook herinneren dat we de Flying Dutchman Goldmine
hadden opgezocht, die helaas kapot was! Maar wat wel leuk
was, was Het-lekker-kriebel-aan-m’n-kloten-bootje.
Voor diegenen die erin hebben gezeten weten wel hoe dat
voelt!
Als
afsluiting, zo tegen vijf uur, misschien wel zes uur ’s
middags, namen we nog ff tijd om bij te komen en gingen we
langs het water zitten. Opeens begonnen Cas’ en Jelmers
hormonen op hol te slaan ofzo want ze begonnen te stoeien
of meer vechten eigenlijk. Voor zover ik weet vinden
meisjes dat niet zo heel opwindend, maar als jij een
meisje bent en hier het tegendeel wilt beweren dan kun je
dat Jelmer altijd mailen natuurlijk…
Owjah!
Als laatste deden we nog een kansloze poging om in van die
kleuterautootjes te gaan rijden. Maar helaas konden we het
geduld niet helemaal opbrengen om zo’n tien minuten
langer te wachten in de rij, nadat we er al tien op hadden
zitten, om in zo’n lullige attractie te gaan. Helaas!
Zie ook: www.sixflags.nl |
